Als je terug zou kunnen denken aan het ene ding dat het meeste verdriet veroorzaakte, wat zou het dan zijn? Zou het de Liefde zijn die je gewild zou hebben te ontvangen van ofwel je moeder of vader of iemand die belangrijk was in je leven? Wilde je dat zij van je hielden, je accepteerden en je waardeerden voor wie je was? Voor de dingen waar je voor jezelf trots op was en de dingen waar je niet zo trots op was?
Zelfs voor dat deel van jou dat pure vreugde tot uitdrukking wilde brengen? Dat gevoel van niet op die manier geliefd te worden heeft enige van de grootste kwetsuren veroorzaakt in de menselijke geest. Mensen hebben gedurende een zeer lange tijd naar dat soort Liefde gezocht. Het wordt in de literatuur, de films en in liederen tot uitdrukking gebracht. De pijn van onbeantwoorde liefde gaat diep.
Dus de meeste mensen nemen genoegen met een Liefde die voorwaardelijk is. Een Liefde die verdiend wordt. Het wordt verdiend door ofwel overdreven meegaand te zijn, door financieel ondersteunend of emotioneel ondersteunend te zijn. Door te zijn hoe de andere persoon wil dat wij zijn. Dus eindigen wij ermee met delen van onszelf te verbergen, of het nu het Licht of het donkere is. Het Licht zijnde onze vreugde, en het donkere zijnde al die delen van onszelf die wij niet waardig achten. Is het een wonder dat het leven nogal vreugdeloos werd?
En is het een wonder dat wij terughoudend zijn om dit ding toe te staan genaamd Spirit om in ons lichaam en in ons leven te zijn? Dit pure, uitgebreide en eeuwige zelf. Wij vragen, “Wat in de wereld zou deze aanwezigheid met “dit” willen? (naar onszelf wijzend). Moet ik niet eerst mijn zaken opruimen? Moet ik niet eerst al mijn onopgeloste zaken opruimen? Meer liefdevol richting anderen worden? Zou ik niet eerst mijn relatie kwesties met anderen op moeten lossen? Ben ik niet verondersteld tolerant met anderen te zijn? (In feite kan de Verlichte Meester een behoorlijk intolerant wezen zijn) Maar wij vragen, “Moet ik niet mijn beste beentje voorzetten? Je weet wel, zoals we op ons eerste afspraakje doen of tijdens een sollicitatiegesprek?”
“Wat als ik niet genoeg bereikt heb? Moet ik niet meer streven en zoeken en lijden om die Liefde en ondersteuning te verdienen???”
“Ik heb hier NIET voor getekend ... oké … slechts één gemixt drankje en dan ben ik hier weg!”
“Wat als dit schitterende IK BEN/Ziel/Hoger Zelf mijn woning binnenkomt en rondkijkt, diens iPhone pakt en zegt... “Oooooh, weet je wat … Ik moet dit telefoontje aannemen … Het ziet ernaar uit dat ik in Afghanistan nodig ben.”
HET ALLEEN TE DOEN IS NIET LANGER MEER EEN DEUGD
En we zeggen ook tegen onszelf, “Is het niet aan mij om dit alles in orde te maken? Is dit niet mijn verantwoordelijkheid? Is het niet aan mij om te verzekeren dat mijn leven stroomt? Ik bedoel, ik denk dat ik een verdomd goed stukje werk geleverd heb tot dusver, een dak boven mijn hoofd houdend, eten op de tafel hebbend, een aardig goed leven hebbende. Dus zou dan deze belichaamde verlichting niet ook mijn verantwoordelijkheid moeten zijn?”
En dit is het deel waar de meesten van ons behoorlijk klem in komen te zitten. Dit is waar wij onze verlichting afremmen. Omdat wij proberen dit alles uit te vogelen. We proberen om ons menselijke zelf beter te maken. En wij proberen om de vreugde vanuit dat perspectief binnen te brengen. En wat er gebeurt is, omdat Spirit onvoorwaardelijk van ons houdt, het zich terug zal trekken en ons toe zal staan om dit allemaal helemaal zelf te doen. Wat niet echt werkt. En dan raken we zelfs meer gefrustreerd, omdat de dingen niet werken en we blijven denken dat we iets verkeerd doen. Soms tot aan het punt van zelfs niet meer hier te willen zijn.
En het komt vanuit die conditionering die ons verteld dat wij gewoonweg nog niet gereed of goed genoeg zijn voor Spirit om binnen te komen en in ons huis te leven. Wij denken dat we de renovaties in onze woning af moeten maken voordat Spirit kan komen om bij ons te wonen. We denken dat we volledig fysiek geijkt moeten zijn voordat Spirit in ons lichaam kan zijn.
Maar dat is niet de manier waarop het gebeurt. Ons uitgebreide zelf is gereed, bereid en in staat om bij ons te zijn op een intiem niveau. En hoe sneller we dat her/erkennen, en dat we niets verkeerd gedaan hebben, hoe beter. Er is niets dat wij moeten doen anders dan er OKE mee te zijn wie we zijn zoals we zijn. Nee, het menselijke zelf kan niet 100% onvoorwaardelijk van zichzelf houden. Het werd niet ontworpen om dat te doen. Maar dat hoeft het ook niet. Het wordt, zoals in iedere relatie, een geven en nemen.
We kunnen niet verwachten dat de IK BEN/Ziel/Hoger Zelf binnen komt vegen, ondanks al onze menselijke tegenwerking, en ons leven voor ons gaat opruimen. We moeten welzeker van onszelf houden en onszelf accepteren zoals we zijn, precies genoeg om de deur open te houden, zodat het Spiritdeel van wie wij zijn gemakkelijker binnen kan komen en op die Liefde uit kan breiden. En het voordeel van die uitbreiding is dat het allereerst fantastisch voelt. We komen er eindelijk toe om die Onvoorwaardelijke Liefde te voelen die we gehoopt hadden van anderen te ontvangen. En dat verandert alles. We beginnen energieën te voelen die bewegen in gebieden die zeer vastgelopen aanvoelden. Ja, we zullen de ongemakken voelen als de dingen naar boven komen om opgeruimd te worden. Maar daar oké mee zijnde gaat dat een lange weg met het in beweging houden van de energieën.
Dus wederom, is deze relatie tussen mens en Ziel/Hoger Zelf, zoals iedere relatie, een geven en nemen. Het menselijke zelf moet zich ontspannen, moet oké zijn met zichzelf, en moet enige keuzes initiëren welke die zelf-liefde reflecteren … en alleen jij weet wat die keuzes zijn. Zelfs iets zo kleins als het nemen van een dag vrij of zo groot als het loslaten van een relatie of een baan die jou niet langer meer vreugde schenkt. Deze Zelf-Liefde, eerst met kleine stapjes trouwens, staat de Ziel/Hoger Zelf toe om dichterbij te komen en diens Liefde voor jou tot uitdrukking te brengen. En de Ziel/Hoger Zelf moet zich ook houden aan de menselijke behoeften. En onze Ziel/Hoger Zelf is meer dan in staat van dat te doen. Maar onze Ziel/Hoger Zelf is zich ook aan het aanpassen en aan het leren om het leven hier samen met ons te navigeren, niet vóór ons. Maar het interessante is, dat de Ziel/Hoger Zelf een veel meer uitgebreide versie kan leveren van wat de mens dacht dat mogelijk was.
Dus het is de perfecte relatie.
Wij, de mens, hoeven slechts onszelf te zijn, met al onze angsten, al onze kwesties, of wat wij geloven dat onze kwesties zijn, (het is gewoon spul dat wij voor het merendeel geërfd hebben) en wij komen ertoe ons leven te delen met een partner die grenzeloos, vreugdevol, zorgenvrij en eeuwig is. Zonder ook maar iets te betalen. Oh, ja, het voelt alsof en dat we een zware prijs bestalen voor deze “gelukzaligheid” en dat nog steeds doen. Maar wij vroegen welzeker om deze transformatie te hebben gebeuren in dit ene leven. En bijgevolg kan het intens worden.
Maar wij verlengen dat proces alleen maar als wij erop blijven staan om alles zelf te willen doen. Als we voor onze beperkingen in discussie gaan. Als we blijven denken dat we de één of andere volmaakte staat eerst moeten bereiken. Laat dat allemaal los. Het is tijd om je leven te beginnen te delen met je geliefde IK BEN/Ziel/Hoger Zelf. Jullie vormen het volmaakte koppel!!!
Mijn lied, Still Love Your Company is uitgelicht in deze video
https://www.youtube.com/watch?v=3XTU6g4FMcs
Vertaling: Cobie de Haan - http://www.denkmetjehart.blogspot.nl/
copyright © 2016, Maria Chambers, All rights reserved. Please feel free to share this content with others, post on your blog, your Facebook page, etc, but maintain this article’s integrity by including the author and source website link: Maria Chambers at http://www.soulsoothinsounds.wordpress.com
